Dana 23.novembra 2006.godine, na Pravnom fakultetu u Nišu, organizovan je okrugli sto na temu “Restorativna pravda i prava žrtava“ od strane Viktimološkog društva Srbije. Pored predstavnika Odbora za ljudska prava Niš, pozivu na učešće odazvali su se i predstavnici Opštinskog i Okružnog suda iz Niša i Beograda; Opštinskog i Okružnog javnog tužilaštva iz Niša; gradske opštine Medijana Niš; gradske opštine Palilula Niš i Centra za socijalni rad “Sveti Sava“ u Nišu.
Što se tiče same teme, restorativna pravda podrazumeva bavljenje uzrocima i pokušaj ponovnog uspostavljanja stanja i odnosa narušenih krivićnim delom. Međutim, primeđeno je da se naš krivićno-pravni sistem i dalje pretežno zasniva na klasičnom retibutivnom odnosu prema kriminalitetu, što predstavlja relikt naše socijalistićke prošlosti. Tek sa izmenama krivičnog zakonodavstva do kojih je došlo 2000. godine, elementi restorativne pravde počeli su da dobijaju nešto značajnije mesto i kod nas. Došlo je do razvoja restorativne pravde kao pristupa u čijem je centru žrtva, a ne izvršilac, odnosno naknada štete i popravljanje odnosa narušenih krivićnim delom, a ne odmazda i dalje razvijanje konflikta i ciklusa nasilja. Ovom prilikom, istaknuto je i da repertoar krivičnih sankcija koje se mogu izreći prema Krivićnom zakonu RS je siromašan, kako po vrstama i broju, tako i po sadržini odnosno načinu izvršenja. S druge strane, statistički podaci pokazuju da sudovi u Srbiji najčešće izriču uslovnu osudu, dok se zatvor i novčana kazna nalaze na drugom i trećem mestu. To se može protumačiti kao već prisutna tendencija naših sudova da kratke kazne zatvora u velikoj meri zamenjuju uslovnim osudama.
Pažnju učesnika ovog okruglog stola privukao je i podatak da, sa stopom od 102 zatvorenika na 100.000 stanovnika, Srbija spada u zemlje sa nižim brojem zatvorenika. Dakle, za razliku od drugih postkomunističkih zemalja, korišćenje kazne zatvora kao odgovora na kriminalitet u našoj državi je relativno umereno. Ipak, i kod nas se poslednjih godina uočava trend ka proširivanju kazne zatvora, što ne samo da nije u skladu sa međunarodnim dokumentima usvojenim od strane UN, EU i Saveta Evrope, kao i sa zakonodavstvma većine evropskih zemalja, već on teško da može imati značajnije efekte u pravcu smanjivanja kriminaliteta i zaštite žrtava.To je ujedno i zaključna misao ovog okruglog stola.
